อาการแสดงต่างของโรคลมหลับ

อาการแสดงทั่วไปของโรคลมหลับมี:

• อาการง่วงนอนมากผิดปกติในเวลากลางวัน
• ภาวะผล็อยหลับ (สูญเสียการควบคุมกล้ามเนื้อ)
• ผีอำ
• ประสาทหลอน

อาการง่วงนอนมากผิดปกติในเวลากลางวัน อาการนี้เป็นอาการที่พบได้บ่อยทีสุดของโรคลมหลับ ซึ่งก็คืออาการง่วงนอนมากผิดปกติและส่งผลกระทบต่อกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วย ถ้าคุณเป็นโรคลมหลับ คุณมันจะรู้สึกง่วงซึมระหว่างวันแม้คุณได้หลับอย่างเต็มที่ในตอนกลางคืน คุณอาจประสบกับการขาดพลังงาน มีอารมณ์ซึมเศร้า หรือรู้สึกเพลียเป็นอย่างมาก ผู้ป่วยบางรายที่เป็นโรคลมหลับอาจประสบกับการสูญเสียความทรงจำหรือมีความยากลำบากในการทำสมาธิในที่ทำงานหรือที่โรงเรียน

และคุณอาจมีอาการที่เรียกว่า "microsleeps" ซึ่งเป็นสภาวะที่มีไม่สามารถควบคุมได้ซึ่งคุณเผลอหลับแบบไม่ได้ตั้งใจโดยไม่รู้ตัวในระยะเวลาสั้นๆ ประมาณ 40% ของผู้ที่การนอนหลับในระยะเวลาสั้น (microsleeps) จากการเกิดโรคลมหลับจะประสบกับพฤติกรรมที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ นั่นหมายความว่า พวกเขายังทำงานต่อเนื่องโดยธรรมชาติอยู่ (เช่น พิมพ์ดีดหรือขับรถ) ในขณะที่นอนหลับ

แน่นอนว่าประสิทธิภาพของงานเหล่านี้มักลดน้อยลงในระหว่างการหลับระยะสั้นซึ่งอาจเป็นอันตรายได้ขึ้นอยู่กับงานที่ป่วยกำลังปฏิบัติอยู่

ภาวะผล็อยหลับ ประมาณ 70% ของผู้ป่วยที่เป็นโรคลมหลับเป็นโรคลมหลับชนิดที่ 1 ซึ่งมีโรคภาวะผล็อยหลับร่วมอยู่ด้วย ภาวะผล็อยหลับมีอาการของการสูญเสียความตึงตัวของกล้ามเนื้อแบบเฉียบพลันในขณะที่ตื่น ซึ่งทำให้เกิดอาการอ่อนแรงและการสูญเสียการควบคุมของกล้ามเนื้อลาย โรคนี้สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเวลาในขณะที่ตื่น ภัยของภาวะผล็อยหลับแตกต่างกันออกไปทั้งในเรื่องของระยะเวลาและความรุนแรง ในบางกรณี การสูญเสียความตึงตัวของกล้ามเนื้อนั้นเล็กน้อย เช่น เปลือกตาตกลงอย่างเล็กน้อย แต่ในกรณีที่รุนแรง คุณอาจประสบกับการสูญเสียความตึงตัวของกล้ามเนื้อลายทั้งหมดซึ่งทำให้คุณไม่สามารถเคลื่อนไหว พูดคุย หรือเปิดตาได้ แม้ในช่วงเวลาที่คุณมีสติเต็มร้อย

ผีอำ เป็นสภาวะที่คุณไม่สามารถเคลื่อนไหวหรือพูดในขณะที่คุณนอนหรือกำลังจะตื่นเพียงชั่วคราว แม้กระทั่งในยามที่คุณมีสติเต็มร้อย โดยทั่วไปแล้ว ภัยของอาการผีอำมักเกิดขึ้นในระยะเวลาไม่กี่วินาทีหรือนาที

แม้ในกรณีที่รุนแรง ทั้งภาวะผล็อยหลับและอาการผีอำไม่ส่งผลให้เกิดความผิดปกติอย่างถาวร คุณจะหายอย่างรวดเร็วพร้อมพละกำลังที่จะเคลื่อนไหวและพูดได้เมื่อภัยนี้หายไป

อาการผีอำและประสาทหลอนเป็นอาการที่พบได้ไม่บ่อย เกิดขึ้นในผู้ป่วยที่เป็นโรคลมหลับเพียง 10-25%

ประสาทหลอน อาการนี้มักจะเป็นอาการของการเห็นภาพที่เหมือนจริงแต่จริงๆแล้วไม่ใช่(จริงๆแล้วมันอาจเกี่ยวข้องกับสัมผัสอื่นๆ)

อาการประสาทหลอนสามารถเกิดขึ้นกับผู้ที่กำลังหลับ (เคลิ้มหลับ) (กำลังเคลิ้มตื่น) หรือในระหว่างหลับ พวกเขาอาจมีอาการประสาทหลอน โดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่เป็นโรคลมหลับมักไม่มีปัญหาในการนอนหลับในตอนกลางคืนแต่พวกเขามักประสบกับความอยากลำบากในการนอนหลับซึ่งเกิดจาก อาการนอนไม่หลับ ฝันมากมาย นอนละเมอ เดินออกนอกสถานที่ในขณะหลับ และมีภาวะขากระตุกขณะหลับ

การวินิจฉัยโรคลมหลับ

ถ้าไม่ได้รับการวินิจฉัย โรคลมหลับสามารถส่งผลกระทบต่อการทำงานทางด้านจิตใจ สังคม และกระบวนการรับรู้ รวมถึงส่งผลกระทบต่อกิจกรรมการทำงาน การเรียนและกิจกรรมทางสังคมอื่นๆอีกด้วย  

แม้ว่าแพทย์ประจำตัวของคุณสามารถทำการวินิจฉัยเบื้องต้นเกี่ยวกับโรคหลับผ่านอาการง่วงนอนมากผิดปกติระหว่างวัน หรือภาวะผล็อยหลับ การวินิจฉัยที่เป็นทางการยังคงจำเป็นที่จะต้องมีการประเมินในศูนย์การนอน เมื่อผู้เชี่ยวชาญด้านการนอนหลับจะวิเคราะห์พฤติกรรมการนอนของคุณ

ในการทำการวินิจฉัย แพทย์ประจำตัวของคุณจะทำการบันทึกประวัติการนอนของคุณโดยละเอียดด้วยการใช้แบบสอบถาม Epworth Sleepiness Scale ที่ออกแบบมาเพื่อประเมินระดับความง่วงนอน แพทย์ประจำตัวของคุณอาจถามให้คุณเก็บบันทึกการนอนของคุณอย่างละเอียดประมาณหนึ่งสัปดาห็หรือนานกว่านั้นเพื่อหารูปแบบพฤติกรรมการนอนและระดับของความตื่นตัว

เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการวินิจฉัย แพทย์ประจำตัวของคุณอาจขอให้คุณใส่ ActiGraph ซึ่งเป็นอุปกรณ์เหมือนนาฬิกาข้อมือที่วัดระยะเวลาของกิจกรรมและการพักผ่อน